به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ محمد حسنزاده در همایش «ملاحظات آموزش در عصر هوش مصنوعی» که امروز در دانشگاه قم برگزار شد در سخنرانی خود با عنوان «هوش مصنوعی: تخریب سازنده برای پیشبرد پژوهش اثرگذار» گفت: هوش مصنوعی یک سابقه بسیار طولانی دارد و معتقدند از زمانی که ماشین از انسان دستور گرفت، روند استفاده از هوش مصنوعی شروع شد.
رئیس پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (ایرانداک) عناصر اصلی هوش مصنوعی را «یادگیری ماشین، زیرساختهای ابزار هوشمند و پردازش زبان طبیعی» برشمرد و اظهار کرد: ما در کشورمان چنین زیرساختی را نداریم. البته خبرهای خوبی هست که در کشور ما چنین زیرساختهایی ایجاد خواهد شد.
حسنزاده نقطه عطف اخیر را عمومی شدن هوش مصنوعی دانست و افزود: دو سال و نیم پیش چت جیپیتی مطرح و عمومی شد و هوش مصنوعی بیشتر مطرح شد؛ اما آنچه دارد زندگی را تغییر میدهد، هوش مصنوعی مولد است که به عنوان یک عمل شبه انسانی در اختیار انسان قرار گرفته است.
وی با اشاره به اینکه " ماشین ها کمتر از انسان خطا دارند" ادامه داد: شما وظایف مختلفی را به صورت رایگان از هوش مصنوعی دریافت میکنید. هوش مصنوعی مولد عاملی است برای دانایی که در بانکداری، آموزش، تجارت، سلامت و سرگرمی موجود است.
رئیس پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (ایرانداک) بخش اصلی صحبت خود را به تبیین «تخریب» و «سازندگی» هوش مصنوعی اختصاص داد و با طرح این پرسش که «مگر میشود بدون تخریب، ساخت؟» به تشریح موارد تخریب پرداخت و افزود: اولین چیزی که هوش مصنوعی تخریب میکند، چارچوبهای ذهنی ایستای ما است. همچنین مرزهای خودساخته در علم، دومین موردی است که هوش مصنوعی تخریب میکند.
حسن زاده تصریح کرد: ساختار بازدارنده به فرایند خلق دانش، سومین مورد است. خلق دانش فرایندی نیست و باید در نظر گرفت که خیلی از یافتههای علمی اینگونه نیست، همانند افتادن سیب و کشف قانون جاذبه.
وی اظهار کرد: سیلوهای دانش انباشته مورد دیگر است که هوش مصنوعی آن را میشکند. کسانی که در این سیلوها قرار دارند از شکستن آن ناراحت هستند. همچنین فراموشی انسان نیز یکی دیگر از این موارد است. هوش مصنوعی هیچ چیز را فراموش نمیکند.
رئیس پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (ایرانداک) خاطر نشان کرد: چارچوب زمانی خسته کننده نیز مورد دیگری از تخریبهای هوش مصنوعی است.
حسن زاده در مقابل، سازندگیهای هوش مصنوعی را اینگونه برشمرد: مورد اول پویایی و چندسونگری است. تعامل میانرشتهای، انعطافپذیری، یکپارچگی و ارتباطهای ذهنی، به خاطر سپاری و یادآوری و دقت نیز از این موارد است.
وی در پاسخ به این سؤال کلیدی که «باید در تقابل با هوش مصنوعی باشیم یا تعامل؟» نتیجه گرفت: تقابل جواب نمیدهد، چرا که همه این کار را نمیکنند.
رئیس پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (ایرانداک) با اشاره به آمار سرمایهگذاریها در خصوص هوش مصنوعی گفت: رشد سرمایهگذاری روی این مساله در کل جهان در حال رشد است. بیشترین سرمایهگذاری را چین و آمریکا انجام میدهند اما در برگشت سرمایه، چین بیشترین درآمد را داشته است.
حسن زاده افزود: بعد از چین، بیشترین درآمد در آمریکای شمالی و بعد اروپای جنوبی و آسیای توسعهیافته قرار دارند. اینها نشان میدهد که باید تعامل با هوش مصنوعی را در پیش بگیریم.
وی چالشهای پیشروی استفاده از هوش مصنوعی را نیز اینگونه برشمرد: امکان سوءاستفاده گسترده، نقض اخلاق پژوهش، نقض مالکیت معنوی و محرمانگی، کاهش نوآوری انسانی، امکان سوگیری نظاممند و حذف پژوهشگران.
رئیس ایرانداک در پایان راهکارهای عملی را در این خصوص ارائه کرد و ادامه داد: باید زیرساختهایمان را با بهرهگیری از زیرساختهای اشتراکی ملی تقویت کنیم.
حسن زاده اظهار کرد: توانمندسازی پژوهشگران و فرهنگسازی مناسب، توسعه زیرساختهای قانونی و مقرراتی مناسب، یکپارچهسازی هوش مصنوعی در فرایندهای پژوهش و ارزشافزایی از هوش مصنوعی برای پیشبرد پژوهش دیگر راهکار های عملی در برخورد با این پدیده هستند.
وی از اقدامات ایرانداک خبر داد و گفت: ایرانداک به صورت جدی در حوزه هوش مصنوعی وارد شده و کارهای مهمی انجام شده است. این اقدامات شامل چهار حوزه شد که اولین آن ها در حوزه توسعه زیرساخت ها است و شامل پردازش سنگین تعاملات پژوهش و توسعه می شود.
رئیس پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (ایرانداک) در پایان گفت: در حوزه تامین و توسعه محتوا: ابزارهای معنایی، پیکرههای زبانی و محتوای عمیق و پاک، در حوزه آموزش و توانمندسازی: مدرسههای فصلی هوش مصنوعی، آزمایشگاهها و همافزایی ودر حوزه کاربست و بهرهبرداری نیز دستیارهای سازمانی، چتبات و ابزارهای هوشمند را در نظر داریم.